بررسی رابطه بین فشار مراقبتی،آمادگی برای مراقبت و کیفیت زندگی در مراقبین خانگی سالمندان مبتلا به آلزایمر در انجمن آلزایمر ایران

مراقبت از بیماران مبتلا به آلزایمر با چالش های فراوانی همراه است. و مراقب را در معرض سطوح بالای فشار مراقبتی قرار می دهد واین مساله منجر به کاهش کیفیت زندگی در مراقبین می شود .از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین فشار مراقبتی،آمادگی برای مراقبت و کیفیت زندگی در مراقبین خانگی سالمندان مبتلا به آلزایمر بود.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود که بر روی 150 نفراز  مراقبین مراجعه کننده به انجمن آلزایمر ایران به روش تصادفی ساده و با استفاده از جدول اعداد تصادفی انجام شد.. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه پرسشنامه استاندارد فشار مراقبتی، پرسشنامه آمادگی برای مراقبت و پرسشنامه کیفیت زندگی مراقبین بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Spss  (نسخه 25) و  آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس یکراهه، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه ی همزمان انجام شد و سطح معنی داری نیز 0.05 در نظر گرفته شد.

یافته های توصیفی نشان داد میانگین(انحراف معیار) متغیر آمادگی برای مراقبت31/17(05/6)، فشار مراقبتی 62/28(66/7)  و کیفیت زندگی مراقبین برابر با 23/28(48/2) بود. نتایج نشان داد که سن مراقبین با فشار مراقبتی و آمادگی برای مراقبت با کیفیت زندگی مراقبین رابطه ی مستقیم و معنی دار دارد؛ همچنین آمادگی برای مراقبت با فشار مراقبتی و فشار مراقبتی با کیفیت زندگی مراقبین رابطه ی معکوس و معنی دار داشت (05/0 <p-value).

آمادگی برای مراقبت پیش بینی کننده   فشار مراقبتی است. بطوریکه با افزایش آمادگی برای مراقبت فشار مراقبتی مراقبین کاهش می یابد. همچنین  آمادگی برای مراقبت و فشار مراقبتی پیش بینی کننده های معنی دار کیفیت زندگی مراقبین هستند بطوریکه با افزایش آمادگی برای مراقبت کیفیت زندگی مراقبین نیز افزایش می یابد و با افزایش فشار مراقبتی میزان کیفیت زندگی مراقبین کاهش می یابد.