بررسی سطح افسردگی، اضطراب و استرس در دانشجویان پرستاری در دوره پاندمی کووید-19

بیماری تنفسی کووید-19 اولین بار در ووهان چین شناسایی شد و به صورت پاندمی گسترش یافت. آسیب پذیری روانی دانشجویان پرستاری در برابر استرس ناشی از چالش های حرفه ای به ویژه در زمان پاندمی ویروس کرونا یکی از معضلاتی بود که باید به آن پرداخته می شد. هدف از این مطالعه بررسی افسردگی، اضطراب و استرس در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران در زمان پاندمی ویروس کرونا در سال 1400 است.

این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی است که در نیمه اول سال 1400 در دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران در میان 108 دانشجوی پرستاری انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل دو بخش پرسشنامه مشخصات جمعیت شناختی و همچنین مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس DASS-21 می باشد که به صورت پرسشنامه آنلاین در اختیار دانشجویان قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از نسخه 16 نرم افزارSPSS آمار توصیفی و آزمون کای اسکوئر استفاده و سطح معنی داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.

براساس DASS-21 میانگین شدت استرس شرکت کنندگان 5/0 ± 40/8، میانگین شدت افسردگی شرکت کنندگان 51/0 ± 41/6 و میانگین شدت اضطراب شرکت کنندگان نیز 41/0 ± 48/5 بدست آمد. هیچ رابطه معنی داری میان متغیرهای زمینه ای سن، جنسیت، تاهل و اشتغال بیمارستانی با سطح افسردگی، اضطراب و استرس دانشجویان شرکت کننده در پژوهش وجود نداشت.

بر اساس نتایج بدست آمده خرده مقیاس استرس بیش ترین شدت و خرده مقیاس اضطراب کم ترین شدت را در میان افراد شرکت کننده داشته است. به نظر میرسد واکسیناسیون سراسری در برابر بیماری کووید-19 و توجه به آموزش دانشجویان پرستاری جهت رویارویی با موارد بحرانی مشابه و افزایش تجهیزات حفاظت فردی در زمان پاندمی می تواند در پیشگیری از ابتلای دانشجویان پرستاری به افسردگی، استرس و اضطراب موثر باشد.