نشانگان اندیشه علمانی در تونس و نسبت آن با تفکر مقاومت

تونس علیرغم سابقه تاریخی در هویت اسلامی، به واسطه نزدیکی به اروپا و به طور خاص فرانسه، تجلی‌گاه ایدئولوژی‌ها و تفکرات غربی است. مردمان این کشور با وجود اینکه اسلام را به عنوان یک منبع هویتی حفظ و نگهداری کرده‌اند، به شدت متاثر از‌اندیشه غربی نیز بوده‌اند. این مسئله به خصوص در میان نخبگان و تصمیم‌سازان این کشور -که سال‌ها تحت استعمار فرانسه بودند-  نمود بارزتری دارد. رشد تفکر علمانی نیز در این کشور از وجوه این مسئله است. اگر حزب استحال‌یافته النهضه را که به طور سنتی جریانی اسلام‌گرا شناخته می‌شد، جریانی پایبند به علمانیت ندانیم. جبهه علمانی‌ها در تونس به چهار جریان تقسیم می‌شود. یک: جریان راست که شامل طیف‌های لیبرال و فرانکفون می‌شوند. دوم: جریان چپ که از مائوئیستی تا چپ موسکویی و چپ‌چینی را در بر می‌گیرد. سوم: ملی‌گرایی که شامل ملی‌گرایی وطنی و محلی می‌شود و چهارم: عروبیت که دارای دو زیر شاخه ناصریستی و بعثی است. این چهار جریان اکثر مناصب سیاسی این کشور را در دست دارند و در تصمیم‌سازی‌های این کشور نقش آفرینی می‌کنند. در این مقاله ضمن بررسی نقش و وزن هر یک از این جریانها، نسبت و نزدیکی آنها به‌اندیشه مقاومت را واکاوی می‌کنیم.