مطالعه تطبیقی اعتبار شرط تحدید تجارت‎ ‎در حقوق ‏ایران، انگلیس و آمریکا

بنابر رایج ترین مصداق، شرط تحدید تجارت شرطی است که طی آن، مشروط علیه تعهد می کند از انجام فعالیت های تجاری در زمان یا مکان مشخصی امتناع ورزد تا از منافع تجاری متعهدله حمایت شود؛ اما این شرط نباید مغایر با «حقوق قراردادها»، «حقوق رقابت»، «حقوق حمایت از مصرف کننده» و قوانین موضوعه باشد. علاوه بر مطرح بودن این مفهوم در این رشته ها، شرط تحدید تجارت در حقوق ایران را می توان از دیدگاه «شروط ضمن عقد» و «حق سلب حقوق از خود» نیز بررسی کرد که شرط اصلی اعتبار آن، «در زمره شروط باطل قرار نداشتن» و «سالب کلی حق نبودن» است. با نگاهی بر مقرره های کامن لا و به ویژه حقوق انگلیس و آمریکا نیز می توان گفت به رغم احترام زیاد به اصل اساسی آزادی اراده و آزادی قراردادها، به طور اساسی شرط تحدید تجارت در حقوق این کشورها مجاز شمرده نمی شود، مگر آنکه جزیی باشد، از منفعت مشروع و متعارفی حمایت کند و مخالف با منافع عمومی و قوانین خاص نباشد. این تحقیق به روش تحلیلی و توصیفی و بر مبنای مطالعه کتابخانه ای انجام گرفته است.