پاسخ های ریخت شناسی و فیزیولوژیکی نهال پیوندی انگور بیدانه سفید روی پایه ایرانی و خارجی در ‏شرایط تنش خشکی

تنش خشکی اثرات مختلفی بر رشد و متابولیسم گیاهان گذاشته و از مهمترین فاکتور محدود کننده رشد انگور می باشد. به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر برخی صفات ریخت شناسی و تبادلات گازی، انگور بیدانه سفید به صورت خود ریشه و پیوند شده روی انگور رقم رشه و پایه 1103-P انتخاب شدند. این پژوهش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه سطح تیمار تنش خشکی و با چهار تکرار در سالهای 1395-1394 اجرا گردید. تنش خشکی پس از رشد کافی نهال ها اعمال گردید. زمان رسیدن نهال ها به سطوح تنش متوسط و تنش شدید به روش وزنی- حجمی تعیین گردید. پایداری غشای سلولی (MSI)، محتوای نسبی آب برگ (RWC)، سطح  برگ (LA)، نسبت وزن خشک برگ به سطح برگ (LMA)، سطح ویژه برگ (SLA)، میزان کلروفیل a , b ، شدت فتوسنتز (A)، هدایت روزنه ای (gs) و میزان تعرق (E) اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که تنش خشکی سبب کاهش معنی دار MSI و RWC گردید. LA و LMA بین سطوح مختلف تنش اختلاف معنی دار نشان داد. در شرایط تنش، مقدار SLA پیوندک روی پایه های پیوندی با حالت غیرپیوندی تفاوت معنی دار داشت. میزان کلروفیل، شدت فتوسنتز، هدایت روزنه ای و تعرق با افزایش سطح تنش خشکی به طور معنی دار کاهش یافت. نتایج بررسی صفات مورد اندازه گیری بیانگر تاثیر مثبت پایه های مورد استفاده بر افزایش میزان تحمل انگور حساس بیدانه سفید پیوندی به شرایط خشکی در مقایسه با گیاهان غیرپیوندی بوده و بر اساس یافته های این پژوهش پایه ایرانی رشه همانند پایه مشهور 1103-P آمریکایی تحمل خوبی به شرایط تنش خشکی را در پیوندک انگور بیدانه سفید القا نمود.