تعیین انرژی قابل متابولیسم گندم فرآوری شده در دماهای مختلف و اثر آن در جیره با و بدون مکمل آنزیمی بر مورفولوژی روده کوچک و عملکرد رشد جوجه های گوشتی در دوره 24 - 11 روزگی

این پژوهش به منظور بررسی اثر فرآوری حرارتی بر انرژی قابل متابولیسم، قابلیت هضم ظاهری پروتئین و ماده خشک گندم به روش جمع‌آوری کل فضولات با استفاده از 96 قطعه جوجه گوشتی مخلوط دو جنس سویه راس-308 در سن21- 18 روزگی با جیره حاوی 11/70 درصد گندم‌ به نحوی که تنها منبع انرژی و پروتئین جیره‌ها یکی از چهار گندم فرآوری شده و یا نشده بود، انجام شد؛ همچنین آزمایشی به منظور بررسی عملکرد 576 قطعه جوجه گوشتی سویه راس-308 از سن 24-11روزگی در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل 2 × 4 شامل 8 تیمار با 6 تکرار و 12 قطعه پرنده در هر تکرار طراحی شد. گندم‌های مورد استفاده فرآوری نشده و یا فرآوری شده در کاندیشنر با دماهای C° (55، 70 و 85) به مدت 5/2 دقیقه با و بدون مکمل آنزیمی بودند. فرآوری حرارتی در دمای C° 85 منجر به افزایش انرژی قابل متابولیسم ظاهری و قابلیت هضم ماده خشک بترتیب به میزان 32/5 و 61/5 درصد و افزایش وزن بدن، وزن روزانه و مصرف خوراک نسبت به تیمار شاهد شد. همچنین منجر به افزایش ارتفاع ویلی‌های ناحیه ژژنوم نسبت به تیمار شاهد شد. مکمل آنزیمی باعث افزایش وزن بدن، وزن روزانه، ضریب تبدیل غذایی، کاهش وزن ایلیوم و پهنای ویلی شد. با توجه به نتایج حاصل، فرآوری حرارتی گندم باعث بهبود انرژی قابل متابولیسم ظاهری، قابلیت هضم ماده خشک، مورفولوژی روده کوچک و فعالیت میکروبی ناحیه ایلیوم جوجه‌های گوشتی سن 24- 11 روزگی شد.