نگرش و عوامل مرتبط با آن در پیشگیری از COVID-19 براساس مدل اعتقاد بهداشتی در بین شهروندان رفسنجانی

COVID-19 به سرعت در سراسر جهان در حال گسترش است و یکی از مهمترین مشکلات بهداشتی است. هدف از این مطالعه تعیین رفتارهای پیشگیرانه از COVID-19 و عوامل تعیین کننده آن بر اساس برخی از سازه های مدل اعتقاد بهداشتی بود.

این مطالعه مقطعی در سال 1399 بر روی 2504 شهروند رفسنجانی انجام شد که به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر رفتار و سازه های مدل اعتقاد بهداشتی بود که در بستر اینترنت جمع آوری شد. روایی پرسشنامه توسط 10 متخصص و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها در SPSS 18 و با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، t مستقل، آنالیزواریانس یک طرفه و رگرسیون خطی تحلیل شدند.

میانگین نمره آگاهی، نگرش، حساسیت درک شده، شدت درک شده، منافع درک شده، موانع درک شده و رفتارهای پیشگیرانه به ترتیب 10.72±83.13، 8.55±81.17، 17.19±79.28، 14.65±74.47، 16.11±84.32، 14.31±69.27 و 11.16±87.35 بود. بین رفتارهای پیشگیرانه با دانش، نگرش و سازه های مدل اعتقاد بهداشتی همبستگی معنی داری وجود داشت (0.001>p). نگرش قوی ترین پیش بینی کننده برای اتخاذ رفتارهای پیشگیرانه بود (0.446=B، 0.001>p). در مجموع، آگاهی، نگرش و سازه های مدل اعتقاد بهداشتی 36.8 درصد از واریانس رفتارهای پیشگیرانه برای COVID-19 را تبیین می کردند.

بین اتخاذ رفتارهای پیشگیرانه برای COVID-19 با دانش، نگرش و سازه های مدل اعتقاد بهداشتی ارتباط معنی داری وجود دارد.