مسئولیت کیفری ناشی از رعایت نکردن دستورالعمل ها و ضوابط بهداشتی در بیماری کووید 19

بیماری نوظهور و فراگیر کووید 19 که از سطح همه گیری (اپیدمی) گذر نموده و به سطح جهان گیری (پاندمی) رسیده، چالش های فراوانی را برای جامعه ی جهانی ایجاد کرده است. ویژگی های خاص بیماری کووید 19 ازجمله ناشناخته بودن و پیچیدگی منشا این ویروس، وسعت و سرعت بالای انتشار و انتقال آن، جهش پذیری فراوان، نبود درمان قطعی برای آن تاکنون ، وجود دوره ی کمون و نهفتگی بیماری، بررسی همه جانبه و تدوین برنامه ای جامع را در تمام ابعاد می طلبد تا بتوان برای کنترل و مدیریت آن اقدام کرد. سرعت فراوان انتقال این بیماری و ویروس، با بی احتیاطی ناقلان و بیماران به صورت تصاعدی افزایش می یابد. طولانی بودن زمان شیوع این بیماری نیز باعث سهل انگاری افراد در رعایت پروتکل های بهداشتی شده و موجب بیماری افراد دیگر می شود؛ ازاین رو، بی احتیاطی و سهل انگاری برخی افراد، ضمن تحمیل بار حقوقی و اخلاقی در رعایت نکردن حقوق جامعه، امنیت و سلامت جسمانی و روانی افراد را نیز تهدید می کند. یکی از اهداف تدوین قواعد فقهی و قوانین عرفی، صیانت از جان و سلامت افراد است؛ لذا موضوع این نوشتار، بررسی الزامات و ضمانت اجرای ناظر بر مراقبت و پیشگیری از بیماری کووید 19 و مسئولیت کیفری تحمیلی بر افرادی که پروتکل های بهداشتی را رعایت نمی کنند، با نگاهی فقهی و حقوقی خواهد بود. بر این اساس افرادی که حداقل های بهداشتی را در برابر این ویروس رعایت نمی کنند، در صورت ناقل بودن دارای مسئولیت هستند و در صورت احراز و اثبات قصور یا تقصیر و انتساب اضرار یا آسیب به ایشان، باید از عهده ی جبران خسارت برآیند. افزون براین، در صورت آگاهی به ناقل بودن، امکان تعزیر ایشان نیز وجود خواهد داشت.