بررسی رابطه بین دین داری و اعتماد اجتماعی در میان دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحدتبریز

ازجمله عوامل مهم و موثر در انسجام و یکپارچگی هرجامعه ای، وجود اعتماد در بین افراد و گروه های مختلف اجتماعی است. زمانی که اعتماد اجتماعی دچار فرسایش شود، نظم و انسجام اجتماعی نیز با چالش هایی مواجه می گردد. تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین دین داری و اعتماد اجتماعی در میان دانشجویان شاغل به تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز می پردازد. اعتماد اجتماعی با دو بعد اعتماد رقیق یا تعمیم یافته و اعتماد غلیظ یا خاص گرایانه سنجیده شده است و دین داری شامل سه بعد اعتقادی، عبادی و تشرع در نظر گرفته شده است.
روش پژوهش کمی و تکنیک مورد استفاده پیمایش می باشد. بدین منظور یک نمونه 345 نفری از دانشجویان انتخاب و داده ها توسط پرسشنامه گردآوری شدند. یافته های تحقیق نشان می دهند که بین ابعاد سه گانه دین داری و نیز وضعیت تاهل با اعتماد اجتماعی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. اما رابطه متغیرهای جنسیت و شاخه تحصیلی با اعتماد اجتماعی معنادار نیست. در آزمون رگرسیون سلسله مراتبی چند متغیره، متغیرهای ابعاد سه گانه دین داری و وضعیت تاهل به ترتیب وارد معادله شدند و در مجموع 1/15 درصد از واریانس متغیر وابسته یعنی اعتماد اجتماعی را تبیین کردند.