مقابله با بهبود حافظه ی فضایی ناشی از ورزش در موش های وابسته به مرفین در اثر جلوگیری از عمل فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز

اعتیاد، به عنوان یک اختلال مزمن، نیازمند درمان طولانی است. یکی از راه‌های درمان این بیماری مزمن، ورزش کردن می‌باشد. ورزش ارادی، اثرات مفید بر اعمال شناختی دارد و فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز BDNF (Brain derived neurotrophic factor) را در هیپوکامپ افزایش می‌دهد. مصرف درازمدت مرفین، یادگیری و حافظه‌ی فضایی را مختل می‌کند. از این رو، نقش فاکتور نوروتورفیک مشتق از مغز (BDNF) موجود در هیپوکامپ، در مقابله با بهبود اعمال شناختی به دنبال ورزش ارادی در موش‌های وابسته به مرفین بررسی شد.

موش‌های نمونه، هم‌زمان با 10 روز فعالیت دویدن، مرفین (mg/kg 10، روزی دو بار با فاصله‌ی 12 ساعت) زیر جلدی دریافت کردند. سپس تمام موش‌ها برای 5 روز متوالی و هر روز، 2 بار در ماز آبی موریس آموزش دیدند. آزمون نهایی، 2 روز بعد از آخرین آموزش انجام شد. مهارکننده‌ی اختصاصی گیرنده‌ی BDNF (TrkB-lgG chimera) برای بلوط عمل BDNF در طول 10 روز ورزش ارادی داخل هیپوکامپ تزریق شد.

نتایج نشان داد، ورزش، شدت وابستگی به مرفین را در موش‌های وابسته کاهش می‌دهد. همچنین مهارکننده‌ی گیرنده‌ی BDNF موجب جلوگیری از افزایش حافظه‌ی فضایی، تعداد نورون‌های هیپوکامپ و میزان پروتئین BDNF ناشی از ورزش در موش‌های وابسته به مورفین گردید.

بنابراین ورزش ارادی، ممکن است یک روش بالقوه‌ای برای درمان برخی از نقایص رفتاری ناشی از مرفین و داروهایی از این قبیل باشد.