عوامل موثر بر جامعه پذیری دانش آموزان متوسطه دوم بر اساس مبانی جامعه شناختی سند تحول بنیادین نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی جمهوری اسلامی ایران

هدف اصلی این مقاله عوامل موثر بر جامعه پذیری دانش آموزان متوسطه دوم بر اساس مبانی جامعه شناختی سند تحول بنیادین نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی جمهوری اسلامی ایران بود.

روش انجام پژوهش آمیخته(کیفی-کمی) است. برای انجام این پژوهش علاوه بر مطالعه اسنادی، از تکنیک تحلیل مضمون با نرم افزار MAXQDA12 ، برای شناسایی عوامل و مولفه ها استفاده شده است. جامعه آماری در این پژوهش تمام خبرگان در حوزه فلسفه تعلیم و تربیت و مدیریت آموزشی بودند که بعد از انجام مصاحبه 16 اشباع نظری صورت گرفت. و تمام مصاحبه ها بین 60 تا 85 دقیقه به طول انجامید. مصاحبه های نیمه ساختار یافته با خبرگان در سال 1399 به صورت کد های باز و محوری و گزینشی انجام شده و برای تعیین میزان اثرگذاری و سهم عوامل از روش معادلات ساختاری استفاده شده است. با توجه به مصاحبه های نیمه ساختار یافته، 246 کد باز و 55 کد محوری برای جامعه پذیری دانش آموزان متوسطه دوم بر اساس مبانی جامعه شناختی سند تحول بنیادین استخراج گردید.

یافته ها نشان داد با توجه به پرسشنامه محقق ساخته با طیف لیکرت عوامل اثرگذار و سهم آنها مشخص گردید. از بین ابعاد درون فردی با ضریب 0.720 بیشترین تاثیر و از بین مولفه های به ترتیب مدرسه، خلاقیت و مهارت، ارزشی و فرهنگی، نگرش، اجتماعی، ارتباطات و تعامل، خانواده، اقتصادی وسیاسی بیشترین سهم را در جامعه پذیری دانش آموزان داشتند.

بر اساس نتایج در نهایت 2 بعد(درون فردی و عوامل محیطی) و 9 مولفه (کد محوری) و 48 شاخص (کد باز) برای جامعه پذیری دانش آموزان متوسطه دوم بر اساس مبانی جامعه شناختی سند تحول بنیادین استخراج گردید