بررسی وضعیت عوامل موثر بر ارتقاء فرهنگ نوآوری در ادارات و آموزشگاه های مقطع متوسطه نظری شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف « بررسی وضعیت عوامل موثر بر ارتقاء فرهنگ نوآوری در ادارات و آموزشگاه های مقطع متوسطه نظری شهر تهران » می باشد که از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع پیمایشی است.

جامعه آماری شامل کلیه دبیران و کارکنان اداری مدارس دوره دوم متوسطه نظری دخترانه و پسرانه شهر تهران می باشند که بر اساس آخرین آمار سال 1397 شامل 9878 نفرمی باشند . ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته شامل 42 گویه و 14 مولفه می باشد که با توجه به بکارگیری آزمون تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی از طریق روایی سازه‌ای مورد تایید واقع شده است. پایایی پرسشنامه نیز از طریق آلفای کرونباخ 911/0 محاسبه گردید.

نتایج حاصل از اجرای پژوهش نشان داد ، از 42 گویه اندازه گیری شده در پرسشنامه ، ارزش ویژه 12 عامل بیشتر از یک است . از این رو ، در مجموع با استفاده از چرخش متعامد از نوع وریماکس 12 عامل (سازمان یادگیرنده ، تعهد سازمانی ، ابتکار ، ریسک پذیری ، هدایت ، انسجام ، حمایت مدیریت ، هویت ، فرهنگ پاسخگویی ، نظام پاداش ، تعارض و ارتباطات) در 38 گویه استخراج شده است که در مجموع این 12 عامل بر روی هم 454/83 درصد از واریانس فرهنگ نوآوری را تبیین می کنند.

نتایج حاصل از اجرای آزمون ساختاری و مدل نهایی فرهنگ نوآوری نشان داد ، بالاترین ضریب مسیر مربوط به مولفه سازمان یادگیرنده بوده با ضریب مسیر89/0 و در جایگاه دوم مولفه ابتکار با ضریب مسیر 84/0 و در جایگاه سوم مولفه ریسک پذیری قرار دارد با ضریب مسیر 81/0 و در جایگاه چهارم مولفه مدیریت تعارض با ضریب مسیر 79/0 قرار دارد .