رابطه سازمان فضایی و نفوذپذیری شهر با میزان امنیت اجتماعی از نظر شهروندان بر اساس مدل CPTED (مطالعه موردی: شهر کرج)

مقدمه و هدف پژوهش:

هدف آرمانی این پژوهش ارتقاء سطح امنیت اجتماعی در شهرها به کمک طراحی سازمان فضایی[i] و نفوذپذیری شهر به عنوان یکی از مولفه های اصلی طراحی شهری می باشد. هدف ویژه، تعیین رابطه این مولفه با میزان امنیت اجتماعی است و بدین جهت فرض گردیده است که بین این مولفه با میزان امنیت اجتماعی رابطه وجود دارد.

روش پژوهش:

جامعه آماری، شهر کرج می باشد و حجم جامعه آماری 1732275 نفر می باشد. روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای می باشد که با استفاده از روش تصادفی طبقه ای نمونه گیری شده است. با توجه به جدول کرجسی- مورگان، حجم نمونه 384=n می باشد. نهایتا با استفاده از روش های مطالعه کتابخانه ای و میدانی به جمع آوری داده ها پرداخته شده و داده ها با استفاده از نرم افزار تحلیل آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل و روابط بین آن ها مورد سنجش قرار گرفته است.

یافته ها:

نتایج پژوهش نشان می دهد که میان  شاخص های سازمان فضایی و نفوذپذیری شهر با میزان امنیت اجتماعی رابطه ای قوی وجود دارد. علاوه بر این، بهبود شاخص های سازمان فضایی و نفوذپذیری شهری، منجر به کاهش میزان جرایم رخ داده و در نتیجه افزایش میزان امنیت اجتماعی شده است.

نتیجه گیری:

با توجه به تایید فرضیه های، به نظر می رسد که می توان با بهبود و طراحی مجدد شاخص های سازمان فضایی و نفوذپذیری شهری، بسترهای وقوع جرم در جامعه را کاهش داده و در نتیجه میزان امنیت اجتماعی را افزایش داد.