تحلیل شاخص های عینی و ذهنی کیفیت زندگی در مکان های شهری با روش ارزیابی یکپارچه در محله شتربان شهرتبریز

کیفیت زندگی شهری (QoUL) یک مولفه مهم رضایت از شرایط کلی زندگی و تابعی از سطح نیازهای انسانی است و پیامدهای گسترده ای در سطح شهرها و محلات شهری دارد. کیفیت ذهنی زندگی شهری از ویژگیهای عینی محیط شهری ناشی می شود. از این رو هدف تحقیق حاضر بررسی سطح کیفیت زندگی شهری با روش ارزیابی یکپارچه و تلفیقی شاخص های عینی-ذهنی براساس میزان رضایتمندی از تحقق نیازها می باشد. روش تحقیق بصورت توصیفی- تحلیلی و پیمایشی می باشد. حجم نمونه برابر 378 نفر از جمعیت شتربان می باشد که از طریق فرمول کوکران بدست آمده است. در این مطالعه روشی که برای ارزیابی کیفیت زندگی در اماکن شهری به کار گرفته شده است بر مبنای لحاظ کردن نیازهای اساسی ساکنین در محله شتربان شهر تبریز می باشد که برگرفته از الگوی توسعه در مقیاس انسانی (HDS) مکس-نیف است. چون کیفیت زندگی شهری یک مفهوم چندوجهی است و از این نظر باید با استفاده از یک رویکرد یکپارچه، به طور کامل موردمطالعه قرار گیرد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با نرم افزار SPSS انجام شد. در نتیجه با ارزیابی یکپارچه کیفیت زندگی در محله شتربان تبریز مشخص شد که سطح رضایت از 6 شاخص از 10 شاخص بکارگرفته شده در سطحی متوسط (50 درصد) و بالاتر از آن می باشد. 4 شاخص دیگر نزدیک و پایینتر از سطح متوسط (50 درصد) رضایت می باشد که در نهایت امتیاز کلی ارزیابی یکپارچه برابر با 51/52 درصد نشان داد سطح رضایت از کیفیت زندگی شهری در محله شتربان تبریز در سطح متوسطی قرار دارد.