اثر حفاظتی پپتیدهای زیست فعال بر شاخصهای بافتی بیضه، اسپرماتوژنز و کاهش استرس اکسیداتیو در رت های نر تیمار شده با سایمتیدین
در این تحقیق تاثیرات استفاده از پپتیدهای زیست فعال استخراج شده از ضایعات موتوماهیان بر ظرفیت آنتی اکسیدانی کل، شاخص های اسپرمی، قطر لوله های منی ساز، ضخامت لایه اپیتلیوم و همچنین آسیب DNA در بافت بیضه رت های نر تیمار شده با سایمتیدین بررسی شد. تعداد 36 عدد رت نر نژاد ویستار سالم با وزن اولیه 40±200 گرم به 6 قفس منتقل شدند و به مدت 45 روز با تیمارهای غذایی (گروه C کنترل، گروه P 20 میلی گرم پپتید، گروه CIM40 و CIM120 به ترتیب 40 و 120 گرم سایمتیدین، گروه CIMP40 و CIMP120 به ترتیب 40 و 120 گرم سایمتیدین + 20 میلی گرم پپتید) تغذیه شدند. نتایج نشان داد که استفاده از پپتیدهای زیست فعال و سایمتیدین طور معنی داری میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی بیضه را نسبت به تیمار کنترل افزایش می دهد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.