تاثیر هشت هفته تمرینات پیلاتس و تحریک الکتریکی بر سطوح سرمی BDNF و آمادگی قلبی و عروقی در مردان معتاد به مت آمفتامین در حال ترک

اعتیاد یا وابستگی به مواد یکی از بزرگ ترین معضلات بهداشتی درمانی دنیای کنونی است. هدف از مطالعه حاضر تاثیر هشت هفته تمرینات پیلاتس و تحریک الکتریکی بر سطوح سرمی BDNF و آمادگی قلبی و عروقی مردان معتاد به مت-آمفتامین در حال ترک می باشد.

روش اجرا:

مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی که جامعه مورد مطالعه آن مردان معتاد در حال ترک بود که 45 نفر از آن ها به روش نمونه گیری تصادفی با حداقل سه ماه حضور در کمپ ترک اعتیاد در چهار گروه، تمرین (پیلاتس) + تحریک الکتریکی، تمرین (پیلاتس) + تحریک کاذب، فقط تحریک الکتریکی و گروه کنترل تقسیم شدند. پروتکل تمرین پیلاتس به مدت 8 هفته و سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 60 دقیقه صورت گرفت. تحریک الکتریکی با استفاده از دستگاه نورواستریم صورت گرفت. برای بررسی تغییرات پیش آزمون تا پس آزمون متغیرهای وابسته از آزمون تی وابسته، برای تعیین تفاوت معنادار بین گروه ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه (آنووا) و در صورت معنا داری برای تعیین جایگاه تفاوت ها از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.

یافته ها:

آمادگی قلبی و عروقی و BDNF در گروه تمرین + تحریک، تمرین + تحریک کاذب و تحریک الکتریکی افزایش معناداری داشته است و همچنین میزان آمادگی قلبی و عروقی و BDNFگروه کنترل در شرایط پیش آزمون نسبت به پس آزمون تفاوت معناداری نداشته است.

نتیجه گیری:

با استفاده ازیافته های مطالعه حاضر می توان گفت که تمرینات پیلاتس و تحریک الکتریکی می تواند به عنوان عامل در افزایش نورون زایی و افزایش آمادگی قلب و عروقی استفاده کرد.