تاثیر کاربرد تلفیقی کودهای فسفره بر عملکرد دانه بادام زمینی در کشت مخلوط با ذرت

این آزمایش به منظور بررسی عملکرد دانه بادام زمینی در کشت مخلوط با ذرت تحت کاربرد تلفیقی کودهای فسفره شیمیایی و زیستی در طی سال های زراعی 1396 و 1397 به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات رشت اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل پنج سطح کود فسفره (صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار از منبع سوپرفسفات تریپل، 50 کیلوگرم در هکتار سوپرفسفات تریپل+ 200 گرم فسفات بارور2 و 100 کیلوگرم در هکتار سوپرفسفات تریپل+ 200 گرم  فسفات بارور2) و پنج الگوی کشت شامل کشت خالص ذرت، کشت خالص بادام زمینی و کشت مخلوط یک ردیف ذرت+ یک ردیف بادام زمینی (1:1)، دو ردیف ذرت+ یک ردیف بادام زمینی (1:2)، یک ردیف ذرت+ دو ردیف بادام زمینی (2:1) بود. براساس نتایج این آزمایش، اثر متقابل کود فسفره و سیستم کشت مخلوط بر تمام صفات اندازه گیری شده معنی دار بود. حداکثر عملکرد دانه ذرت و بادام زمینی در سیستم تک کشتی با کاربرد 100 کیلوگرم سوپرفسفات تریپل و 200 گرم فسفات بارور2 مشاهده شد. استفاده ترکیبی از فسفر شیمیایی و زیستی منجر به افزایش عملکرد دانه ذرت و بادام زمینی در سیستم تک کشتی شد. بالاترین نسبت برابری زمین (LER) معادل 8/1 در تیمار شاهد و کشت مخلوط ذرت و بادام زمینی با نسبت ردیف 1:1 مشاهد شد. سیستم کشت مخلوط اجزای عملکرد بادام زمینی از قبیل تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، طول و عرض غلاف را بهبود بخشید. براساس نتایج این آزمایش، سیستم کشت مخلوط ذرت- بادام زمینی از نظر تولید گیاهان زراعی در واحد سطح مزیت داشت. به علاوه، غلظت نیتروژن و فسفر در دانه بادام زمینی در واکنش به کاربرد تلفیقی کودهای فسفره شیمیایی و زیستی تحت شرایط کشت مخلوط ذرت و بادام زمینی افزایش پیدا کرد. کشت مخلوط ذرت و بادام زمینی با نسبت ردیف 1:1 و کاربرد 100 کیلوگرم سوپرفسفات تریپل و 200 گرم فسفات بارور2 بر تیمارهای دیگر برتری نشان داد. بدین ترتیب، کود زیستی فسفات بارور2 می تواند برای افزایش سودمندی و تولید محصول در کشت مخلوط ذرت و بادام زمینی تحت شرایط اقلیمی منطقه قابل توصیه باشد.