بررسی انجام لیزر ترابکولوپلاستی در بیماران مبتلا به گلوکوم زاویه باز اولیه و پرفشاری چشم

درمان دارویی، لیزر و جراحی ازجمله روش های درمانی کاهش فشار چشمی در  بیماران گلوگوم می باشد. اگرچه لیزر یک درمان بی خطر می باشد، اما برخی از پارامترها ممکن است تحت تاثیر آن  قرار گیرند.

در این مطالعه 56 بیمار مبتلابه گلوکوم زاویه باز اولیه و پرفشاری چشم که برای اولین بار تشخیص داده شدند یا علی رغم دریافت درمان دارویی فشار چشم کنترل شده ای نداشتند، تحت درمان با لیزر SLT:360 قرار گرفتند. فشار داخلی چشم، پارامترهای سگمان قدامی و ضخامت ماکولا در 5 ناحیه فوقانی، تحتانی، فووآ، نازال و تمپورال قبل از انجام لیزر و به فاصله 1و 3و6 ماه بعد از لیزر در آن ها اندازه گیری شد.روند تغییرات، در فواصل زمانی و بین دو گروه مقایسه شد.

فشار داخلی چشم در هر دو گروه در پیگیری های انجام شده کاهش یافت (P=<0.05). ماکولا در ماه های 1و3 بعد از لیزر مختصری افزایش ضخامت داشت و به جز در ناحیه تمپورال در گروه گلوکوم زاویه باز، در ماه ششم ضخامت ماکولا در تمام نواحی و در هر دو گروه به حد پایه خود رسید. ضخامت مرکزی قرنیه نیز علی رغم افزایش مختصر در ماه اول، در سایر پیگیری ها روند نزولی داشت که تغییرات آن در گروه پرفشاری چشم معنادار بود(P=<0.05). حجم و عمق اتاقک قدامی نیز به طور معنادار در هر دو گروه کاهش یافت(P=<0.05).

 لیزر ترابکولوپلاستی علی رغم اینکه درمانی خوب و ایمن است می تواند تغییرات مختصری بر روی پارامترهای سگمان قدامی ایجاد کند.