ارزیابی ریسک تجهیزات واحد کلرزنی فاضلاب شهری با استفاده از FMEA سنتی و فازی (مطالعه موردی: تصفیه خانه فاضلاب شهری سهند)

FMEA یکی از روش های تجربه شده و بسیار مفید برای شناسایی، طبقه بندی، تجزیه و تحلیل خطاها و ارزیابی مخاطرات و ریسک های ناشی از آن ها است. این پژوهش با هدف شناسایی، ارزیابی، اولویت بندی و تحلیل ریسک های مرتبط با تجهیزات واحد گندزدایی فاضلاب شهری سهند با استفاده از روش FMEA سنتی و فازی انجام شد. پژوهش حاضر یک پژوهش تحلیلی- مقطعی است که در یک بازه زمانی حدود 6 ماه به منظور اولویت بندی ریسک واحد کلرزنی در تصفیه خانه فاضلاب شهری سهند انجام گرفت. ابتدا تیمی 5 نفره از کارشناسان و خبرگان تشکیل شد و کاربرگ FMEA سنتی تکمیل شد. سپس توابع عضویت فازی با توجه به نظرات متخصصین به وسیله برنامه متلب تعیین و شدت، احتمال وقوع و احتمال کشف و نمره اولویت ریسک (RPN) به حالت فازی درآمدند و با توجه به خروجی های منطق فازی، ریسک ها اولویت بندی شد و اقدامات اصلاحی متناسب با نوع ریسک پیشنهاد گردید. در این پژوهش در مجموع 28 حالت نقص برای تجهیزات واحد کلرزنی شناسایی شد. نتایج FMEA سنتی نشان داد که 100% حالت نقض شناسایی شده در محدوده کم ریسک می باشد در حالی که بر اساس نتایج FMEA فازی، 6/3٪ در محدوده کم ریسک، 7/85٪ در محدوده ریسک متوسط و 7/10٪ در محدوده ریسک بالا قرار داشتند. با توجه به نتایج حاصله، ارزیابی ریسک با استفاده از FMEA فازی در مقایسه با FMEA سنتی دقیق تر و بهتری می-باشد و استفاده از نظر خبرگان در ارزیابی ریسک با استفاده از FMEA فازی منجر به نتایج واقعی تر و همچنین اولویت بندی بهتر و واضح تر اقدامات اصلاحی می گردد.