تاثیر هم زمان تمرین های مقاومتی و تزریق سلول های بنیادی برسطوح گلوکز خون، مقاومت انسولین، کاسپاز 3 و 7 از شاخص های آپوپتوز عضله ی اسکلتی در رت های نر دیابتی القاء شده با STZ

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هم زمان تمرین های مقاومتی و تزریق سلول های بنیادی برسطوح برخی از شاخص های آپوپتوز عضله ی اسکلتی در رت های نر دیابتی القاء شده با STZ است.

 در این مطالعه 30 سر موش صحرایی به طور تصادفی در 5 گروه تقسیم شدند. موش های صحرایی گروه دیابتی و گروه دیابت+تزریق سلول های بنیادی به مدت 5 هفته در مجموع 17 جلسه ی تمرین مقاومتی داشتند. دوره ی آشنایی موش های صحرایی با این نوع تمرین 3 روز بود که 48 ساعت قبل از تزریق STZ صورت گرفت. برای بررسی تغییرات Caspase7 و caspase3 از روش وسترن بلات استفاده شد. داده های حاصل با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دو عاملی با نرم افزار SPSS نسخه ی 19 در سطح معنی داری α≤%5 تجزیه و تحلیل شد.

نتایج تحقیق حاضر نشان داد که بین میانگین caspase3 گروه تمرین مقاومتی با تزریق هم زمان سلول های بنیادی و گروه تمرین تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین تمرین مقاومتی با ترزیق هم زمان سول های بنیادی اندوتلیال، نسبت به تنها تمرین مقاومتی یا تزریق، منجر به کاهش معنی داری در میزان بیان Caspase7 در بافت عضله ی اسکلتی رت های دیابتی شد.

براساس نتایج این مطالعه می توان اظهار داشت که احتمالا تمرین مقاومتی و یا تزریق سلول های اجدادی اندوتلیال می تواند باعث تحریک آپوپتوز در عضله ی اسکلتی شود.