تاثیر سویگان هوش هیجانی در پیشرفت آموزشی دانشجویان کشاورزی دانشگاه رازی
از آنجایی که در کشور ما دانشگاه ها بخش بزرگی از رسالت آموزش و تربیت نیروی انسانی برای دستی ابی به هدف های پیشرو را برعهده دارند، بررسی نقش هوش هیجانی خودانگیزی، خودآگاهی، خودکنترلی، همدلی، مهارت اجتماعی در پیشرفت آموزشی دانشجویان می تواند به برنامه ریزی بهتر و ارایه راهکارهای مفیدتر در نظام آموزش عالی کمک کند. بر این پایه این پژوهش با هدف بررسی نقش سویگان هوش هیجانی در پیشرفت آموزشی دانشجویان کشاورزی مقطع کارشناسی دانشگاه رازی کرمانشاه در سال تحصیلی 1399 - 1400 انجام شد. بدین منظور از دیدمانتحقیق کمی به روش میدانی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش 812 تن دانشجویان کشاورزی دانشگاه رازیکرمانشاه است که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب و استفاده از فرمول کوکران، در نهایت 180دانشجوی کشاورزی از بین دانشجویان به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. ابزار اصلی گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی شرینگ 1996 ، بود که روایی شکلی آن با استفاده از نظرات پنل متخصصان و پایایی پرسشنامه با ضریب آلفای کرونباخ، تتای ترتیبی و شاخص پایایی ترکیبی مورد بررسی قرار گرفت که برای تمامی ساز ه ها بالاتراز 7/ 0 بوده و تایید شد. همچنین مقیاس مورد استفاده در پاسخ پرسشنامه براساس طیف لیکرت ک املا مخالفم تا کاملاموافقم بود. روش اصلی آماری، مدل سازی معادلات ساختاری بود، و به منظور داده پردازی از نرم افزار Smart-PLSاستفاده شد. یافته های مدل نشان می دهد که همه سویگان هوش هیجانی به جز سویه همدلی، در پیشرفت آموزشی دانشجویان کشاورزی مورد مطالعه به لحاظ آماری نقش معنی داری دارند، به گونه ای که تا 33 درصد از واریانس پیشرفت آموزشی دانشجویان کشاورزی به وضعیت هوش هیجانی آنها وابسته است. یافته های این پژوهش چارچوب مفهومی ای را برای توسعه نظریه های آینده فراهم آورده است.