ارزیابی میزان احساس امنیت زنان در شهر مشهد

پژوهش‎ها حاکی از آن هستند که زنان کمتر از دیگر گروه‌های جامعه از احساس امنیت اجتماعی برخوردارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان احساس امنیت زنان در شهر مشهد انجام شده است.

این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، پیمایش مقطعی است. جامعه آماری پژوهش را زنان 15 تا 60 ساله ساکن شهر مشهد در سال 1398 تشکیل دادند که جمعیت آن 825000 نفر است و نمونه 520 نفری براساس فرمول کوکران، به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای مورد پرسش قرار گرفتند. داده‌ها با کمک پرسشنامه‎های محقق‌ساخته روا(تایید خبرگان) و پایای احساس امنیت، نگرش به پلیس و تجربه زیسته به ترتیب با ضریب آلفای کرونباخ 83/0، 72/0 و 87/0 گردآوری شدند. برای تحلیل داده‎ها از آزمون‎های تحلیل رگرسیون و ضرایب همبستگی استفاده شد.

پژونش نشان داد احساس امنیت در بین زنان بالاتر از حد متوسط، تفسیر ذهنی آن‎ها از عملکرد پلیس در حوزه امنیت در حد متوسط و تجربه ناامنی در بین آن‎ها کمتر از حد متوسط بود. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که متغیرهای تجربه ناامنی(بتای 91/0)، میزان درآمد(بتای 40/0)، سطح تحصیلات مادر(بتای 37/0) و تفسیر ذهنی از عملکرد پلیس(بتای 36/0)، به ترتیب بیشترین تاثیر را در احساس امنیت داشتند و روی هم 82 درصد از تغییرات احساس امنیت را تبیین می‎کنند. این نتایج می‎تواند به تلاش برای بهبود احساس امنیت توسط پلیس کمک کند.