آسیب شناسی توسعه دولت الکترونیک در نظام حقوقی ایران: خلا قانونی یا ماهیت ضمانت اجراهای حاکم بر آن

اهمیت اجرا و توسعه دولت الکترونیکی در کشور در طی دو دهه اخیر همواره از مسایل مهم سیاستگذاری و قانونگذاری کشور بوده و تصویرسازی رتبه دوم منطقه در دولت الکترونیکی در ماده 46 قانون برنامه پنجم در همین راستا قابل درک است. بنابر آمار و ارقام مختلف، جمهوری اسلامی ایران در توسعه دولت الکترونیک در وضعیت مناسبی به سر نبرده و جایگاه آن با اهداف توسعه کشور به خصوص سند چشم انداز 20 ساله و برنامه های توسعه مغایر بوده است، به طوری که از لحاظ شاخص زیرساخت مخابراتی بیشترین فاصله را با متوسط جهانی داشته است. از این رو در این پژوهش سعی بر این بود با روش تفسیری-کیفی و با مطالعه کتابخانه ای به این سوالات اساسی پاسخ داده شود که آیا برای اتصال دستگاه های اجرایی به دولت الکترونیک خلا قانونی وجود دارد یا ماهیت ضمانت اجراهای حاکم بر دولت الکترونیک در نظام حقوقی ایران و عدم قاطعیت لازم دلیل این مهم می باشد؟ که به این نتیجه رسیدیم که در بحث اتصال دستگاه های اجرایی به دولت الکترونیک خلا قانونی وجود ندارد و دلیل اصلی عدم ضمانت اجرای کافی و موثر در این خصوص می باشد.