نشانگرهای معرفه ساز در سیستانی: وند یا واژه بست؟

پژوهش حاضر به بررسی واحد واژگانی دو نشانگر معرفه ساز در سیستانی (/-æ /و /-æk/) می پردازد. بدین منظور متنی به فارسی معیار حاوی صورت های مختلف ساخت معرفه در اختیار 15 گویش ور سیستانی قرار گرفت تا برگردان آن به سیستانی را برای محققین ارسال کنند. بررسی داده ها در چهارچوب معیارهای تشخیص واژه بست زوییکی و پولوم (1983) نشان داد که هر دو نشانگر در انتخاب میزبان گزینشی عمل می کنند. هیچ محدودیت آوایی، معنایی یا نحوی برای اتصال نشانگرها به میزبان وجود ندارد. اتصال هر دو عنصر به میزبان قاعده مند است. حرکت هر دو نشانگر از جایگاه خود در گروه اسمی و حذف به قرینه /-æk/ جمله را نادستوری کرده و حذف به قرینه /-æ/ موجب بدساختی جمله می شود. همچنین هر دو نشانگر در حاشیه ای ترین جایگاه نسبت به میزبان قرار می گیرند. به علاوه، هیچ کدام تکیه مستقلی نداشته و جایگاه تکیه در کلمه را تغییر نمی دهند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که هر دو شبیه واژه بست عمل می کنند.