بررسی عددواژه های فارسی بر پایه برخی جهانی های رده شناسی

پژوهش حاضر قصد دارد با ارایه چهار جهانی در ارتباط با ویژگی های ساختواژی عددواژه ها به مقایسه بسامد عددواژه های ساده و مرکب، تعیین عدد پایه در عددواژه های مرکب، تعیین بسامد کمی و کیفی عملیات اصلی ریاضی و نهایتا تعیین ترتیب قرارگیری سازه ها در عددواژه های مرکب زبان فارسی بپردازد. به منظور سهولت بررسی گستره عددواژه ها، از روش کالود و ورکرک (2016) برای دسته بندی پنج گانه عددواژه ها استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که رفتار عددواژه های فارسی با جهانی های اول، دوم و سوم پژوهش حاضر همخوانی نسبتا بالایی دارد. در این زبان تنها بیست عددواژه ساده در سه ناحیه وجود دارد و با افزایش مقدار کمی عدد، ساختار عددواژه متناظر نیز تمایل به تغییر از ساده به ترکیبی دارد. فارسی تنها یک عدد را به عنوان عدد پایه به کار می برد که این عدد مطابق با جهانی غالب، عدد 10 است. علاوه بر این، بالاترین بسامد عملیات ریاضی در عددواژه های فارسی جمع و سپس ضرب است اما عملیات تفریق و تقسیم در این زبان وجود ندارد. رفتار عددواژه های فارسی در قبال جهانی آخر پژوهش حاضر مشابه رفتار این زبان در بحث ترتیب سازه ای در سایر سازه های واژگانی و نحوی است؛ در حالی که براساس این جهانی، زبان های دنیا ترجیح می دهند یکی از دو ترتیب هسته - وابسته یا وابسته - هسته را به کار برند و یا به هنگام استفاده از هر دو الگو روش تغییر ترتیب معینی داشته باشند، فارسی هر دو الگوی ترتیب سازه ای را در مورد عددواژه های مرکب به کار می برد.