بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر مورد بر دانش و عملکرد دانشجویان پرستاری در ارتباط با دارو درمانی

پرستاری در این زمینه شده است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر مورد بر دانش و عملکرد دانشجویان پرستاری در رابطه با دارو درمانی در دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی جهرم در سال 1399 انجام شد.

این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی تک گروهی از نوع قبل و بعد است که در سال 1399 بر روی 37 نفر از دانشجویان کارورز دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی جهرم انجام شد. نمونه ها به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. آموزش مبتنی بر مورد با ارایه مجری تحقیق و همکار طرح به عنوان تسهیلگر از طریق واتساپ به صورت آنلاین در 4 جلسه 90 دقیقه ای طی 4 روز برگزار شد. دانش و عملکرد دانشجویان قبل و پس از مداخله به ترتیب با  آزمون سنجش دانش محقق ساخته حاوی 26 سیوال چهارگزینه ای و آزمون آسکی مشتمل بر 10 ایستگاه ارزیابی گردید. روایی و پایایی هر دو آزمون سنجش دانش و عملکرد قبل از اجرای تحقیق احراز گردیده بود. داده های جمع آوری شده با استفاده ازآزمون های تی زوجی و ویکاکسون از طریق نرم افزار spss 21 تجزیه و تحلیل گردید. 

نتایج نشان داد که میانگین نمرات دانش دانشجویان کارورز قبل از مداخله برابر با 69/2±97/17 و بعد از مداخله برابر با 55/2±11/22 است که این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار بود (05/0>p). همچنین نتایج نشان داد که میانگین نمرات عملکرد قبل از مداخله دانشجویان کارورز برابر با 37/5±88/61 و بعد از مداخله برابر با 56/2±85/92 است که این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار بود (05/0>p).

آموزش مبتنی بر مورد باعث ارتقای دانش و عملکرد دانشجویان کارورز پرستاری در رابطه با دارو درمانی شد. لذا پیشنهاد می شود جهت ارتقای دانش و عملکرد دارو درمانی دانشجویان از این روش آموزشی استفاده شود.