عوامل موثر بر خشم اکولوژیکی و ناسازگاری محیط زیستی در بین بهره برداران بخش کشاورزی استان زنجان

اولین گام کلیدی برای حفظ محیط زیست، بررسی رفتارهای ناسازگار مبتنی بر استخراج بیشتر منابع طبیعی است. کشاورزان و به ویژه کشاورزان معیشتی، شاهدان نزدیک و تحت مخاطره جدی تغییرات اقلیمی هستند که در مواجهه با این اختلالات اقلیمی نوظهور برای امرار معاش تلاش می کنند و جه بسا اگر زیست بوم کسب و کارشان تحت تاثیرات منفی تغییرات اقلیمی باشد و امنیت شغلی آنها حفظ نشود به سوی استخراج بیشتر منابع طبیعی و در نتیجه تشدید تغییرات اقلیمی پیش بروند. این مطالعه با هدف بررسی پیشران های رفتارهای ناسازگار شامل اثر تجربه تغییر اقلیم بر اختلالات اقتصادی و اجتماعی و سپس خشم اکولوژیکی به روش توصیفی همبستگی اجرا شده است. جامعه مورد مطالعه بهره برداران بخش کشاورزی استان زنجان بودند که نمونه گیری از آنها به روش طبقه ای چند مرحله ای انجام شد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 265 نفر برآوردشده است. برای اندازه گیری متغیرهای تحقیق از پرسشنامه استفاده شد که روایی آن با استفاده از نظر متخصصان و پایایی آن با استفاده از یک پایلوت تست بررسی و تایید شد. نتایج این پژوهش نشان می دهد کشاورزانی که در معرض اثرات تغییرات اقلیمی بیشتری بودند، اختلالات اقتصادی و اجتماعی بیشتری را تجربه نمودند که سبب شکل گیری خشم اکولوژیکی، افزایش رفتارهای ناسازگار محیط زیستی و تمایل به استخراج بیشتر منابع طبیعی شده بود. بنابراین با توجه به خسارات تحمیلی وارده بر محیط زیست و منابع طبیعی و اثرات منفی آن بر تشدید تغییر اقلیم ناشی از این شرایط پیشنهاد می شود: جهت جلوگیری از شکل گیری رفتارهای ناسازگار، کنترل خشم اکولوژیکی و کاهش اختلالات اجتماعی- اقتصادی متاثر از تغییرات اقلیمی، اقدامات لازم در راستای سازگاری، توانمندسازی و تابآوری بخش کشاورزی و کشاورزان در مواجه با بحران های تغییر اقلیم در اولویت تصمیم سازی ها و برنامه ریزی های استراتژیک دولت برای حفظ امنیت و پایداری محیط زیست قرار گیرد.