بررسی اثر سینرژیستی باکتری های پروبیوتیکی و آنتی بیوتیک ها بر روی سویه های سودوموناس آئروژینوزای مقاوم به آنتی بیوتیک جدا شده از زخم بیماران دچار سوختگی

عفونت زخم سوختگی، از مهمترین عوامل مرگ و میر در بیماران دچار سوختگی محسوب می شود و گسترش مقاومت به آنتی بیوتیک ها در بین باکتری های بیماری زا، باعث نگرانی های عمده ای در جوامع پزشکی شده است. ما در این مطالعه تاثیر سویه های پروبیوتیکی رایج را به تنهایی یا همراه با آنتی بیوتیک، بر سویه های سودوموناس آیروژینوزا مقاوم به چند آنتی بیوتیک، مورد بررسی قرار دادیم.

مواد و روش ها :

جدایه های سودوموناس آیروژینوزا، از زخم سوختگی بیماران جدا شدند. پاتوژن های جدا شده تعیین هویت شده و الگوی مقاومت آن ها نسبت به 5 آنتی بیوتیک شامل ایمی پنم، جنتامایسین، سیپروفلوکساسین، تتراسایکلین و کلرامفنیکل مورد بررسی قرار گرفت. حساسیت ایزوله های مقاوم به آنتی بیوتیک نسبت به10 سویه پروبیوتیک، 5 سویه تجاری و 5 سویه بومی، مورد بررسی قرار گرفت. خاصیت ضدپاتوژنی سویه پروبیوتیکی که بیشترین خاصیت بازدارندگی را داشت در ترکیب با آنتی بیوتیک با استفاده از روش انتشار دیسک در محیط آگار بررسی شد.

یافته ها:

 سویه لاکتوباسیلوس پلانتاروم299V  نسبت به سایر سویه های مورد بررسی، در مقابل پاتوژن سودوموناس آیروزینوزای مقاوم به آنتی بیوتیک ها، بیشترین خاصیت بازدارندگی را نشان داد. در مورد بیشتر جدایه ها، میانگین قطر هاله عدم رشد پروبیوتیک به تنهایی، نسبت به حالت ترکیبی با آنتی بیوتیک بیشتر بود، مگر در مورد آنتی بیوتیک تتراسایکلین که با باکتری پروبیوتیک خاصیت سینرژیستی داشته و دارای بیشترین خاصیت ضد پاتوژنی (P<0.001) بود.

با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه می توان از باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم به تنهایی یا همراه با تتراسیکلین، به عنوان درمان کمکی در مهار عفونت های باکتریایی مقاوم به آنتی بیوتیک در درمان زخم های سوختگی ها استفاده کرد.