تاثیر تمرینات ثباتی پیشرونده با و بدون تمرینات تنفسی بر متغیرهای توزیع فشار کف‫ پایی در بیماران مبتلا به بی ثباتی سگمنتال کمری: یک مطالعه نیمه‫ تجربی

بی ثباتی سگمنتال کمر از پیامدهای کمردرد مزمن غیراختصاصی است که به عنوان انتقال بیش از حد بین مهره ای و حرکات چرخشی تعریف می شود و موجب ناتوانی های عملکردی می شود. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر تمرینات ثباتی پیشرونده با و بدون تمرینات تنفسی بر متغیرهای فشار کف پایی در بیماران مبتلا به بی ثباتی سگمنتال کمری بود.

پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی تک سو کور با طرح پیش آزمون- پس آزمون و با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش، مردان کارمند شهر همدان مبتلا به بی ثباتی کمر بودند که بصورت در دسترس انتخاب شدند. جهت انتخاب نمونه های پژوهش از آزمون توانایی ایستادن روی یک پا به مدت 30 ثانیه و تست های بی ثباتی کمر (مثبت شدن سه تست از پنج تست) استفاده شد. آزمودنی ها در دو گروه تجربی (گروه تمرینات ترکیبی ثبات مرکزی- تنفسی (CCSRE) و گروه تمرینات ثبات مرکزی (CSE) و یک گروه کنترل به صورت تصادفی قرار گرفتند. متغیرهای توزیع فشار کف پایی با استفاده از دستگاه فوت اسکن مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری تکراری تحلیل شد(0/05>p).

نتایج نشان داد تغییرات نیروی عکس العمل عمودی زمین در گروه CCSRE (0/016=p)، مرکز فشار (قدامی- خلفی) در گروه  CSE(0/001=p) و گروه CCSRE (0/001=p)، مرکز فشار (داخلی-خارجی) در گروه CSE (0/007=p) و گروه CCSRE (0/033=p) و محدوده جابجایی در گروه CSE (0/014=p) نسبت به پیش آزمون، معنادار بود. همچنین نتایج بین گروهی (تعامل گروه در زمان) در متغیرهای مولفه نیروی عکس العمل عمودی زمین، مرکز فشار (داخلی- خارجی) و (قدامی- خلفی) و محدوده جا بجایی، تفاوت معنادار آماری را نشان داد (0/05>p).

بر اساس یافته ها توصیه می شود از ترکیب تمرینات تنفسی و ثبات مرکزی در توانبخشی و درمان بیماران مبتلا به بی ثباتی کمر استفاده شود.