بررسی تاثیر استرس بر شاخص های همودینامیک بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه قلب

بستری در بخش مراقبت های ویژه قلبی رویدادی استرس زاست که می تواند بر روند بهبودی بیمار تاثیر نامطلوبی داشته باشد. توجه به تغییرات شاخص های همودینامیک و عوامل مرتبط با آن از اولویت های مراقبت از این بیماران است. ‏این مطالعه با هدف تعیین تاثیر استرس بر شاخص های همودینامیک بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه قلب انجام شد.

روش کار: 

پژوهش حاضر یک مطالعه ی توصیفی- همبستگی می باشد که جامعه پژوهشی آن را بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه قلب بیمارستان امام خمینی تهران در نیمه ی دوم سال 1400 تشکیل می دادند. ‏210 بیمار به روش در دسترس و بر اساس معیارهای ورود انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک بیماران و DASS-21  استفاده شد. داده ها با نرم افزار 16SPSS تحلیل شدند.

میانگین سن بیماران 89/13±85/53 سال بود. 71/65 درصد بیماران مرد، 38/92 درصد متاهل و 47/50 درصد دارای تحصیلات زیردیپلم بودند. میانگین استرس بیماران 57/9±81/22 در محدوده ی متوسط بدست آمد. 76/14 درصد استرس عادی، 61/27 درصد خفیف، 04/39 درصد متوسط، 80/13 درصد شدید و 79/4 درصد بسیار شدید داشتند. همبستگی بین استرس بیماران با شاخص های همودینامیک مانند فشارخون سیستولیک (001/0P< , 726/0=r)، فشار متوسط شریانی (001/0P< , 435/0=r)، ضربان قلب (001/0P< , 311/0=r) و تعداد تنفس بیماران (002/0=P , 255/0=r) معنی دار بود به گونه ای که با افزایش استرس تمام این شاخص ها بالا می رفتند.

نتیجه گیری: 

 میزان استرس بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه قلبی در حد متوسط بود اما باتوجه به اثراتی که بر روند بهبودی و شاخص های همودینامیک دارد باید مدیریت شود، لذا پیشنهاد می گردد پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه در بررسی های خود به عوارض روانشناختی و به تبع آن به شاخص های همودینامیک توجه نمایند.