اولویت بندی معیارهای موثر بر بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران به روش فازی

بازدارندگی به عنوان یکی از راهبردهای دفاعی در هر کشوری، به عنوان یک جایگزین برای سیاست تهاجمی آن کشور قلمداد می گردد. بر این اساس یک نظام در صحنه بین المللی و یا حتی در سطح ملی برای آنکه خود را در معرض تهاجمات اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و نظامی دشمنان و مخالفان داخلی و خارجی نبیند، ناگزیر به اتخاذ یک سیاست بازدارندگی مناسب می باشد. با توجه به اهمیت سیاست بازدارندگی کشور به عنوان یکی از بنیادی ترین نیازهای جامعه ما و مهمترین عامل بقاء اجتماعات بشری در این مقاله به بررسی اولویت بندی معیارهای موثر بر بازدارندگی به روش فازی پرداخته شده است. بدین منظور شاخص ها و معیارهای بازدارندگی ابتدا از طریق نظرسنجی و مصاحبه با خبرگان و صاحب نظران این حوزه، در چهار دسته نیروی انسانی و عوامل رفتاری و عوامل تجهیزات و عوامل دیپلماسی گروه بندی گردیدند در ادامه با استفاده از تکنیک فرایند سلسله مراتب فازی میزان وزن اهمیت هر یک از معیارها محاسبه شد پس از جمع آوری داده ها نمرات نهایی ی محاسبه و ارایه شده است. هم چنین در گام آخر با توجه به اوزان حاصله، وضعیت کنونی بازدارندگی در هر معیار سنجش شده است.