ارتباط گرایش به ورزش، شخصیت و محبوبیت ورزشکار با برند ورزشی در باشگاه های ورزشی ایران: آزمون مدل

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط گرایش به ورزش، شخصیت و محبوبیت ورزشکار با برند ورزشی در باشگاه های ورزشی ایران طراحی و اجرا گردید. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی و از روش علی و مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهش مصرف کنندگان باشگاه های ورزشی می باشند که شامل کلیه مشتریان باشگاه های ورزشی سطح شهر تهران (ورزشکاران) اعم از زن و مرد بود که جهت اجرای فعالیت های ورزشی به باشگاه مراجعه و دارای کارت بیمه ورزشی بودند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه محقق ساخته و روش آماری مورد استفاده شامل روش معادلات ساختاری بود. جهت تحلیل داده های پژوهش حاضر از نرم افزار اس.پس.اس.اس نسخه 20 و ایموس استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد گرایش به ورزش، شخصیت و محبوبیت ورزشکار بر برند ورزشی در باشگاه های ورزشی ایران تاثیر معناداری دارد. به عبارتی بهبود وضعیت گرایش به ورزش، شخصیت و محبوبیت ورزشکاران می تواند زمینه بهبود برند ورزشی باشگاه های ورزشی را فراهم نمود.