تاثیر توسعه مالی و کیفیت محیط زیست بر وضعیت سلامت: شواهدی از کشورهای منا

توسعه مالی، عامل مهم در رشد اقتصادی و وضعیت سلامت است که نه تنها به طور مستقیم بلکه به طور غیرمستقیم از طریق کیفیت محیط زیست بر وضعیت سلامت تاثیرگذار است؛ از این رو هدف از انجام این مطالعه، تعیین میزان تاثیر توسعه مالی و کیفیت محیط زیست بر وضعیت سلامت در کشورهای عضو منا بود.

مواد و روش کار:

 این مطالعه توصیفی-تحلیلی حاضر در سطح بین المللی برای کشورهای عضو منا انجام شد. داده ها از نوع پانل دیتا برای سال های 2019-1990 بود که از پایگاه داده ای بانک جهانی استخراج شد. آزمون های ایم، پسران شین و لوین، لین و چو برای بررسی پایایی، آزمون های پدرونی و کایو برای بررسی هم جمعی و روش های حداقل مربعات معمولی کاملا اصلاح شده (FMOLS) و حداقل مربعات معمولی پویا (DOLS) برای برآورد مدل ها در نرم افزار Eviews 10 استفاده شد.

یافته ها: 

میانگین (انحراف معیار) امید به زندگی (5/05) 71/5 سال و میانگین (انحراف معیار) شاخص توسعه مالی و دی اکسید کربن به ترتیب برابر با (25/09) 39/82 و (21/47) 81/91 در کشورهای نمونه بود. ضریب لگاریتم توسعه مالی بر لگاریتم امید به زندگی در روش های FMOLS و DOLS به ترتیب برابر با 0/02 و 0/03 و ضریب لگاریتم دی اکسید کربن در روش های FMOLS و DOLS به ترتیب برابر با 0/005- و 0/002- بود. متغیر لگاریتم جهانی شدن نیز در هر دو روش مذکور ضریب تاثیری برابر با 0/30 بر لگاریتم امید به زندگی داشت.

نتیجه گیری: 

گسترش توسعه مالی، جهانی شدن و تولید ناخالص داخلی سرانه تاثیر مثبت و افزایش تولید دی اکسید کربن تاثیر منفی بر وضعیت سلامت داشت؛ بنابراین سیاست هایی در جهت کاهش آلاینده های محیط زیست، گسترش توسعه مالی و جهانی شدنی ضروری به نظر می رسد که در این راستا محدود کردن استفاده از سوخت های فسیلی، جایگزینی انرژی های تجدید پذیر، استفاده از ابزارهای اندازه گیری کیفیت هوا پیشنهاد می گردد؛ همچنین گسترش توسعه مالی در زیرساخت ها، صنایع و خدمات فناورانه حوزه سلامت و مشوق های مناسب برای سرمایه گذاری بخش خصوصی پیشنهاد می گردد.