ارتباط بین سطح فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی با سطوح آنزیم های کبدی درمبتلایان به ویروس کووید-19

مقدمه :

فعالیت بدنی یکی از مداخله های شیوه زندگی است که برای کاهش آسیب های کبدی و بهبود سلامتی توصیه شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی با آنزیم های کبدی در در افراد مبتلا به ویروس کووید-19 است.

چهارصد بیمار مرد و زن مبتلا به ویروس کووید-19 به نسبت مساوی (سن 14/6±57/6 سال، نمایه توده بدنی 4/7±28/1 کیلوگرم بر مترمربع) که در بیمارستان مسیح دانشوری تهران بستری بودند در پژوهش حاضر شرکت نمودند. سطح فعالیت بدنی شرکت کنندگان بعد از تکمیل فرم رضایت و جلسه ی آشنایی با روند کار، توسط دو پرسش نامه بک و استنفورد مورد ارزیابی قرار گرفت. پرسش نامه خودارزیابی آمادگی جسمانی، به منظور تعیین سطح آمادگی جسمانی، توسط شرکت کنندگان تکمیل گردید. نمونه های خون افراد؛ برای اندازه گیری آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و لاکتات دهیدروژناز، جمع آوری گردید.

تجزیه و تحلیل آماری داده ها همبستگی معناداری بین فعالیت بدنی با سطوح آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز (0/001=P) و آسپارتات آمینوترانسفراز (0/035=P) را نشان داد و بین سطوح آنزیمی، بسته به سطوح مختلف فعالیت بدنی، تفاوت وجود داشت. هم چنین نتایج نشان دادند رابطه ی معناداری بین سطوح آلانین (0/068=P) و آسپارتات آمینوترانسفراز با آمادگی جسمانی وجود ندارد (0/375=P). بین فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی با مقادیرآلکالین فسفاتاز (0/271=P) و لاکتات دهیدروژناز (0/311=P) نیز ارتباط معنی داری مشاهده نشد.

بر اساس نتایج تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری نمود که داشتن فعالیت بدنی منظم در دوران قبل از کرونا با سطوح بالایی آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز کبدی ارتباط دارد.