رابطه فاصله زمانی و مکانی بین استراحتگاه های وسایل نقلیه سنگین و تصادفات در مسیرهای بین شهری (مطالعه موردی:جاده اصلی زنجان-میانه و آزادراه زنجان-تبریز)

افزایش حوادث رانندگی یکی از مهمترین خطرات تهدید کننده زندگی انسانها در جهان می باشد. تصادفات وسایل نقلیه سنگین نیز در سال های اخیر بسیار مورد توجه بوده است. زیرا وسایل نقلیه سنگین نقش مهمی در اقتصاد کشورها و مخصوصا در کشور ایران دارند. تحقیقات اخیر نشان می دهد تصادفات وسایل نقلیه سنگین رو به افزایش است، بنابراین بررسی دلایل آن امری ضروری به نظر می رسد. در بسیاری از تحقیقات، خستگی، خواب آلودگی، اضطراب و خشم از عوامل مهم در تصادفات وسایل نقلیه سنگین می باشند. در کشور ایران نبود امکانات رفاهی جاده ای و نبود استراحتگاه های مناسب، فاصله مکانی و زمانی نامناسب توقف گاه ها از دلایل بسیار مهم در مشکلات رفتاری رانندگان به شمار می روند. به همین دلیل هدف این تحقیق بررسی فاصله زمانی و مکانی بین استراحتگاه های وسایل نقلیه سنگین و تصادفات در مسیرهای بین شهری (مطالعه موردی:جاده قدیم زنجان-میانه و آزادراه زنجان-تبریز) می باشد. جامعه آماری تحقیق کلیه رانندگان وسایل نقیله سنگین در این آزاد راه می باشد که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برای جامعه نامحدود 170 نفر برآورد شد. اطلاعات حاصل از آن با استفاده از روش های آماری توصیفی تلخیص و طبقه بندی و برای آزمون فرضیه های تحقیق از روش های آماری استنباطی کلموگروف- اسمیرنوف و آزمون همبستگی و رگرسیون استفاده گردید. نتایج حاصل بیانگر آن است که فاصله زمانی و مکانی و همچنین امکانات استراحتگاه ها تاثیر معنی داری در کاهش تصادفات جاده ای دارد. همچنین مدلی براساس فاصله مکانی و زمانی استراحتگاه ها برازش گردید.