ارزیابی آنتی بادی های ضدتوکسوپلاسما گوندی و میزان غلظت ویتامینD3 در کودکان دبستانی 7 تا 18 سال شهرستان بجنورد

توکسوپلاسما گوندی تک یاخته انگلی با شیوع نسبتا زیاد در جوامع انسانی است. به دلیل کمبود اطلاعات در زمینه عفونت توکسوپلاسموزیس در کودکان سنین مدرسه در بجنورد، مطالعه حاضر شیوع سرمی توکسوپلاسموزیس را در دانش آموزان سنین مدرسه و میزان کمبود ویتامین D3 را در آن ها در بجنورد به طور هم زمان بررسی کرد.

در این مطالعه توصیفی-مقطعی، شیوع سرمی آنتی بادی های ضدتوکسوپلاسما گوندی به روش الیزا در بین 361 دانش آموز ساکن شهر بجنورد بررسی و میزان ویتامین D3 در این دانش آموزان ارزیابی شد.

یافته ها:

 از 361 نفر شرکت کننده در این مطالعه، 175 نفر (5/48 درصد) پسر و 186 نفر (5/51 درصد) دختر بودند. محدوده سنی شرکت کنندگان بین 7 تا 18 سال بود. 22 نمونه (6 درصد) آنتی بادی IgG داشتند. هیچ موردی از آنتی بادی IgM مشاهده نشد. بین آلودگی به توکسوپلاسما گوندی و سن، جنسیت افراد شرکت کننده، محل سکونت و داشتن تماس با گربه رابطه آماری معنی داری در این مطالعه مشاهده نشد (05/0>p). کمبود ویتامین D3 تنها در 8 دانش آموز با آنتی بادی ضدتوکسوپلاسما مشاهده شد.

نتایج نشان می دهد شیوع توکسوپلاسموزیس در بین کودکان سنین مدرسه در بجنورد نسبتا کم است. با این حال کمبود ویتامین D3 در افراد مبتلا به توکسوپلاسموزیس مشاهده شده است. برنامه های کنترلی و آموزش بهداشت در راستای پیشگیری از توکسوپلاسموزیس در کودکان ضروری است.