نقش عدم امنیت شغلی در دوره شیوع ویروس کرونا بر سلامت ذهنی مربیان مدارس فوتبال با نقش میانجی رفاه مالی

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش عدم امنیت شغلی در دوره شیوع ویروس کرونا بر سلامت ذهنی مربیان مدارس فوتبال با نقش میانجی رفاه مالی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مربیان شاغل در مدارس فوتبال دارای مجوز استان گلستان در سال 1399 بود که منبع اصلی درآمد آن ها اشتغال در مدارس فوتبال می باشد (81 مربی) که کل جامعه به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. جهت گردآوری داده های پژوهش، از پرسش نامه های عدم امنیت شغلی در دوره شیوع ویروس کرونا (جونگ و همکاران، 2020)، رفاه مالی (چوی و همکاران، 2020) و سلامت ذهنی (وارویک-ادینبورگ، 2007) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. بدین منظور دو نرم افزار SPSS و PLS 3 مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد عدم امنیت شغلی در دوره شیوع ویروس کرونا اثری منفی و معنی دار بر رفاه مالی مربیان فوتبال دارد. همچنین اثر عدم امنیت شغلی در دوره شیوع ویروس کرونا بر سلامت ذهنی مربیان فوتبال منفی و معنی دار بود. بخش دیگری از نتایج پژوهش نشان داد اثر رفاه مالی بر سلامت ذهنی، مثبت و معنی دار است. در نهایت نتایج نشان داد اثر عدم امنیت شغلی در دوره شیوع ویروس کرونا بر سلامت ذهنی مربیان فوتبال با نقش میانجی رفاه مالی، منفی و معنی دار می باشد. با توجه به نتایج پژوهش می توان چنین نتیجه گیری کرد عدم امنیت شغلی در دوره شیوع ویروس کرونا می تواند با کاهش رفاه مالی، مشکلاتی را برای سلامت ذهنی مربیان فوتبال به همراه داشته باشد.