تاثیر تاب آوری فردی و رهبری تحول آفرین بر رفتار تیمی نوآورانه: تبیین نقش میانجی تاب آوری تیمی و تعدیل گر جو یادگیری

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تاب آوری فردی و رهبری تحول آفرین بر رفتار تیمی نوآورانه با توجه به نقش میانجی تاب آوری تیمی و نقش تعدیل گر جو یادگیری می باشد.

طراحی/ روش شناسی/ رویکرد:

 این پژوهش با توجه به هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده ها جزء پژوهش های توصیفی _ همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل 760 نفر از کارکنان شرکت کارگزاری مفید بوده و حجم نمونه 261 نفر از کارکنان با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از رویکرد مدلسازی معادلات ساختاری و روش حداقل سازی مربعات جزیی با استفاده از نرم افزارهای SPSS و PLS  انجام شده است.

یافته های پژوهش:

  یافته ها نشان داد که تاب آوری فردی و رهبری تحول آفرین بر رفتار تیمی نوآورانه تاثیر معناداری دارد. تاثیر نقش تعدیل گر جو یادگیری در این رابطه معنادار بوده اما تاثیر نقش میانجی تاب آوری تیمی در رابطه بین رهبری تحول آفرین و رفتار تیمی نوآورانه معنادار نیست.

محدودیت ها و پیامدها: 

مطالعه حاضر تاب آوری تیمی را به عنوان مفهومی تک بعدی در نظر  گرفته است در حالی که در برخی از معیارهای ارایه شده برای سنجش این متغیر، ابعاد متفاوت و گوناگونی برای سنجش آن ارایه شده که ممکن است تعمیم پذیری نتایج این مطالعه را محدود نماید.

پیامدهای عملی: 

مطالعه حاضر با تمرکز بر تفکیک پیامدهای ملموس مانند نرخ ترک خدمت کارکنان، عملکرد سازمانی و پیامدهای غیرملموس مانند مشارکت کارکنان، تعهد کارکنان زمینه را برای بررسی پیامدهای حاصل از تاب آوری تیمی فراهم می کند.

ابتکار یا ارزش مقاله:

 با توجه به اهمیت بالای تاب آوری و فعالیت در شرایط فشار کاری بالا در اکثر موقعیت های شغلی که از سوی سازمان ارایه می گردد. بررسی مفاهیم ذکر گردیده می تواند بینش های جدیدی را به همراه داشته باشد.