فراتحلیل رابطه دینداری با شادکامی در ایران پس از انقلاب اسلامی ایران (از سال 1382تا 1399)

این پژوهش به بررسی مطالعات دینداری با شادکامی در جمهوری اسلامی ایران با استفاده از رویکرد فراتحلیل می‏پردازد. جامعه آماری پژوهش، شامل پایان‏ ‏نامه‎های کارشناسی ارشد، دکترا و مقالات مرتبط با دینداری و شادکامی بود که تعداد 39 مطالعه با استفاده از روش نمونه‏گیری غیرتصادفی هدفمند به ‏عنوان نمونه وارد فرایند فراتحلیل شدند. ضریب اندازه اثر با به کارگیری نرم افزار CMA2 مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داده‏است اندازه اثر مطالعات دینداری با شادکامی معادل 410/0 بدست آمده است که بر اساس معیار کوهن در حد متوسط ولی رو به بالا تفسیر می‏شود. نتایج پژوهش همچنین نشان داده است که هر چقدر از زمان انقلاب اسلامی ایران می‎‏گذرد میزان رابطه دینداری با شادکامی در حال افزایش است و این نشان می‏‏دهد که دینداری از مهم‏ترین متغیرهای مرتبط با شادکامی در جمهوری اسلامی ایران می‏‏باشد، و نشان از اهمیت دینداری در بروز شادکامی در میان افراد جامعه می‏باشد. همچنین نتایج حاصله نشان داد که رابطه بین تمام ابعاد دینداری با شادکامی معنادار است این در حالی است که بعد اعتقادی و مناسکی دینداری بیشترین رابطه را با شادکامی دارد اما ابعاد پیامدی و تجربی رابطه پایینی با شادکامی داشته‌اند. بنابراین با در نظر گرفتن شرایط اجتماعی جامعه ایران و مطالعاتی که در این زمینه انجام شده است شادکامی به‌عنوان یک پدیده اجتماعی تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله دینداری شهروندان است. در نهایت نتایج تحقیق نشان داده است شهروندانی که به مسایل دینی اعتقاد دارند و به آنها عمل می‏کنند دارای شادکامی بالاتری نسبت به بقیه هستند.