انکار و تردید نسبت به چک الکترونیکی در پرتو اصلاحات قانون صدور چک مصوب سال 1397

قانون تجارت الکترونیکی مصوب 1382 در ماده پانزدهم، انکار و تردید را نسبت به داده پیام «مطمین» ناممکن دانسته است و از سوی دیگر طبق تبصره الحاقی به ماده یک قانون صدور چک مصوب 1355 (الحاقی 1397) «قوانین و مقررات مرتبط با چک، حسب مورد، راجع به چک هایی که به شکل الکترونیکی (داده پیام) صادر می شوند نیز لازم الرعایه است.». همچنین می دانیم که یکی از دفاع‏های شکلی در برابر اسناد عادی، از جمله چک کاغذی، انکار و تردید می باشد. بر این اساس و با عنایت به اینکه از نظر فنی و رویه های جاری، صدور چک الکترونیکی مستلزم داشتن «گواهی امضای الکترونیکی» جهت احراز هویت واقعی صادرکننده است و نتیجه چنین الزامی، «مطمین» شدن داده‏پیام چک می باشد، این سوال ایجاد می گردد که آیا می توان نسبت به چکی که در قالب داده پیام «مطمین» صادر شده است، انکار یا تردید نمود؟ به عبارت دیگر، در تعارض میان این دو گزاره قانونی، تکلیف چیست؟ نویسندگان با تحقیق به روش توصیفی تحلیلی پس از بررسی اصولی تبصره الحاقی، با دقت در مقررات مشابه در سایر اسناد الکترونیکی در حقوق داخلی و خارجی، به تحلیل بحث پرداخته و برای هر یک از شقوق آن، نتیجه گیری کرده اند