ارزیابی غلظت فلزات سنگین (مس، جیوه و آرسنیک) در بافت عضله، کبد و پوست ماهی شوریده (Otolithes ruber) و کوتر (Sphyraena forsteri) دریای عمان

فلزات سنگین به عنوان یکی از گروه های مهم آلاینده های محیط آبی، در اثر فعالیت های طبیعی و انسانی به اکوسیستم های آبی وارد می گردند. این فلزات ممکن است در بدن آبزیان، از جمله ماهی انباشته شده و خطری بالقوه برای سلامتی بوم سازگان و موجودات زنده، به ویژه برای انسان محسوب شوند. مطالعه حاضر با هدف بررسی غلظت سه فلز سنگین جیوه، آرسنیک و مس بافت عضله، کبد و پوست در دو گونه ماهی شوریده و کوتر در بنادر صیادی کنارک و پزم انجام شد.

مواد و روش ها: 

تعداد 36 نمونه ماهی از بنادر کنارک و پزم جمع آوری گردید. پس از آماده سازی نمونه ها، به روش هضم اسیدی، غلظت عناصر سنگین جیوه، آرسنیک و مس به وسیله دستگاه جذب اتمی تعیین گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS، ورژن 20 و آزمون های کواریانس و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0 انجام شد.

یافته ها:

 بین مقادیر فلزات مورد مطالعه در بافت عضله، کبد و پوست شوریده و کوتر اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0<p). میانگین غلظت فلزات سنگین مس، جیوه و آرسنیک در بافت عضله ماهی شوریده به ترتیب 61/3، 01/0 و 02/0 و ماهی کوتر به ترتیب 38/2، 01/0 و 02/0 میکروگرم در گرم بود.

نتیجه گیری: 

میزان غلظت فلزات سنگین در بافت عضله کمتر از حد مجاز استانداردهای بین المللی سازمان جهانی بهداشت و سازمان جهانی غذا و کشاورزی بود.