اثر بخشی آموزش روش سینکتیکس بر میزان خلاقیت دانشجویان و بررسی مولفه های آن

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روش سینکتیکس بر افزایش خلاقیت دانشجویان و بررسی ریز مولفه های خلاقیت از جمله بسط، اصالت، انعطاف پذیری و سیالی انجام شد. روش پژوهش به صورت آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه انجام شد. برای سنجش خلاقیت از آزمون تفکر خلاق تورنس فرم B استفاده شد. جامعه آماری دانشجویان پیام نور ساوه بودند که 20نفر گروه آزمایش و 26 نفر گروه گواه بودند که به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاد از تحلیل کوواریانس صورت گرفت. یافته ها تفاوت بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون در گروه آزمایش را (05/0<p) معنی دار نشان داد. همچنین مولفه های خلاقیت در سطح 05/0<p به جز سیالی در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معنی دار داشتند. نتیجه بدست آمده نشان داد که آموزش روش سینکتیکس در دانشجویان منجر به افزایش خلاقیت می شود و بر مولفه های بسط، اصالت و انعطاف پذیری موثر است.