نقش واسطه ای خودکنترلی در رابطه بین اعتیاد به شبکه های مجازی اینترنتی و هیجان خواهی با طلاق عاطفی و نگرش به خیانت زناشویی در زنان دارای روابط فرازناشویی

روابط فرازناشویی یکی از مهم‌ترین آسیب‌هایی است که در سالیان اخیر انسجام خانواده‌ها را تهدید می‌کند. شناسایی و عوامل مرتبط با روابط فرازناشویی اهمیت بسزایی دارد چراکه می‌تواند خطر فروپاشی خانواده را کاهش دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای خودکنترلی در رابطه بین اعتیاد به شبکه‌های مجازی اینترنتی و هیجان‌خواهی با طلاق عاطفی و نگرش به خیانت زناشویی در زنان دارای روابط فرازناشویی انجام شد. 216 نفر زنان زنان دارای روابط فرازناشویی در شهر تهران با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و در این پژوهش شرکت کردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های اعتیاد به شبکه‌های مجازی اینترنتی، هیجان‌خواهی، خودکنترلی، طلاق عاطفی و نگرش به خیانت زناشویی بود. داده‌ها با استفاده از همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته‌های پژوهش نشان داد اثرات مستقیم اعتیاد به شبکه‌های مجازی اینترنتی، هیجان‌خواهی و خودکنترلی بر طلاق عاطفی و نگرش به خیانت زناشویی معنی‌دار است. بررسی ضرایب غیر مستقیم نیز نشان داد خودکنترلی در رابطه بین اعتیاد به شبکه‌های مجازی اینترنتی و هیجان‌خواهی با طلاق عاطفی و نگرش به خیانت زناشویی در زنان دارای روابط فرازناشویی نقش واسطه‌ای دارد. بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توان نقش خودکنترلی را در بروز و تشدید طلاق عاطفی و نگرش به خیانت زناشویی تایید کرد. درنتیجه با ارایه آموزش‌های لازم در جهت بهبود مهارت‌های خودکنترلی می‌توان از آسیب‌هایی چون طلاق عاطفی و نگرش به خیانت زناشویی کاست.