مقایسه تاثیر بیوچار و ورمی کمپوست بر برخی خصوصیات مورفوفیزیولوژیک گل مغربی (Oenothera biennis) تحت تنش خشکی

اهداف:

 این مطالعه با هدف بررسی تاثیر بیوچار تولید شده از ضایعات حاصل از هرس درختان انار و مقایسه آن با ورمی کمپوست بر گل مغربی تحت تنش خشکی انجام شد.

تیمارها شامل سطوح مختلف کاربرد اصلاح کننده آلی (هفت سطح شامل عدم کاربرد اصلاح کننده، کاربرد 10، 20 و 30تن در هکتار ورمی کمپوست و کاربرد 10، 20 و 30تن در هکتار بیوچار) در سه سطح تنش خشکی (آبیاری در 80، 60 و 40%ظرفیت مزرعه (FC)) بود.

نتایج نشان داد که تنش خشکی منجر به کاهش معنی دار طول برگ، سطح برگ، قطر ساقه، ارتفاع گیاه، شاخص سبزینگی برگ و محتوای نسبی آب (RWC) شد و نسبت وزن خشک ریشه به اندام هوایی و نشت یونی افزایش یافت. کاربرد 30تن در هکتار بیوچار و تمام سطوح کاربرد ورمی کمپوست منجر به کاهش معنی دار نسبت ریشه به اندام هوایی در شرایط تنش خشکی شدید شدند. تمام سطوح کاربرد ورمی کمپوست توانستند شاخص سبزینگی در شرایط اعمال تنش شدید خشکی افزایش دهند و سطوح مختلف بیوچار تاثیر معنی داری نشان ندادند. تمام تیمارهای اصلاح کننده منجر به افزایش معنی دار RWC نسبت به شاهد در شرایط تنش متوسط و شدید شدند. کاربرد مقادیر 30تن در هکتار بیوچار و ورمی کمپوست منجر به کاهش معنی دار نشت یونی نسبت به تیمارشاهد شد.

به نظر می رسد اصلاح کننده های آلی با تاثیر بر فراهمی عناصر غذایی و همچنین افزایش ظرفیت نگهداری رطوبت در خاک به گیاه در شرایط تنش کمک کنند. اثربخشی ورمی کمپوست در این مطالعه در مقایسه با بیوچار بهتر بود که می توان آن را به محتوای بالاتر عناصر تغذیه ای در ورمی کمپوست مربوط دانست.