تاثیر خنده درمانی بر خستگی و اضطراب مادران کودکان بستری در بخش های روانپزشکی بیمارستان های شهر تهران: یک مطالعه تجربی

خستگی و اضطراب بر سلامت فیزیکی و روانی مادران تاثیر سوء دارد و کیفیت مراقبت از فرزند و شرایط زندگی را با چالش مواجه می نماید. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر خنده درمانی بر خستگی و اضطراب مادران کودکان بستری در بخش های روانپزشکی بیمارستان های شهر تهران انجام شد.

این مطالعه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بر روی 70 نفر (دو گروه 35 نفری) از مادران کودکان بستری در بیمارستان های علی اصغر (ع) و رازی انجام شد. گروه مداخله در 8 جلسه گروهی خنده درمانی با میانگین مدت زمان 60 دقیقه شرکت کردند. از پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس ارزیابی خستگی (FAS) و سیاهه حالت- صفت خشم (STAI) برای جمع آوری داده استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نسخه 16 نرم افزار SPSS انجام شد. 

یافته ها: 

در مرحله پیش آزمون میانگین خستگی و اضطراب در بین دو گروه اختلاف معنی داری نداشت (05/0<p). مقایسه خستگی و اضطراب گروه مداخله نشان داد که تفاوت معنی داری در میانگین این متغیر و ابعاد آن بعد از مداخله مشاهده شد (05/0>p) در حالیکه چنین تغییر معنی داری در گروه کنترل در مورد خستگی و اضطراب و ابعاد آن ها وجود نداشت (05/0<p). به ترتیب 741/0 و 735/0 تغییرات واریانس خستگی و اضطراب توسط متغیر مستقل تبیین می شود.

نتیجه گیری: 

خنده درمانی یک مداخله اثربخش برای تخفیف علایم خستگی و اضطراب در مادران کودکان بستری در بخش های روانپزشکی است. با توجه به هزینه کم، فقدان عارضه و امکان اجرایی؛ اجرای این مداخله در شرایط مشابه و سایر افراد آسیب پذیر توصیه می شود.