ارزیابی محیط زیست شهر اردبیل از منظر نوشهرگرایی

مقدمه و هدف پژوهش:

 نظر غالب موید این است که الگوی نوشهرگرایی می تواند شهری با کیفیت زیست مناسب را فراهم آورد. لذا شهر اردبیل از منظر نوشهرگرایی مورد مطالعه قرار گرفت تا با آگاهی به سطح کیفی منطقه، راه حل هایی برای رفع مسایل آن مطرح گردد. شناخت استراتژی های اجرایی ارتقاء کیفیت محیط زیست شهر از منظر نوشهرگرایی هدف این پژوهش است.

روش پژوهش: 

با استفاده از روش پیمایشی و جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه ها، اسناد، مدارک و با توجه به شرایط اقلیمی و زیستی شهر اردبیل، نخست اولویت های اصول دهگانه نوشهرگرایی، توسط روش AHP معین، سپس با استفاده از روش SWOT نوع راهبرد غالب بصورت ترکیب نقاط قوت و فرصت (SO) مشخص گردید. 67 استراتژی اجرایی از نوع SO پیشنهاد و با آرای 45 فرد خبره، امتیازدهی شده و نهایتا سه استراتژی انتخاب شدند.

یافته ها:

 بررسی عوامل داخلی و خارجی شهر نشان داد که قوت ها بر ضعف ها و فرصت ها بر تهدیدات غلبه خواهند کرد. وضعیت شهر از لحاظ رعایت اصول نوشهرگرایی در حالت «بد» و معادل نمره 288/2 از چهار است.

با رعایت استراتژی های اجرایی منتخب در شهر، می توان به اصول نوشهرگرایی نزدیک شده و شهری با قابلیت زندگی بهتر در کنار حفظ هویت شهر را فراهم نمود.