بررسی اثر تنش شوری و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه ارزن پیشاهنگ (panicum)

هدف از این مطالعه بررسی اثرات تنش های توامان شوری و کود نیتروژن بر عملکرد و اجزاء عملکرد گیاه ارزن بود. آزمایش در سال 1400 در قالب طرح کرت خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ایلام انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح شوری آب آبیاری شامل 63/0، 3، 5 و 8 دسی زیمنس بر متر (S1، S2، S3 و S4) به عنوان تیمارهای اصلی و سه سطح کود نیتروژن شامل 100، 75 و 50 درصد نیاز کودی (N1، N2 و N3) به عنوان تیمارهای فرعی بود. نتایج نشان داد که اثر سطوح تنش شوری اعمال شده بر صفت های نسبت برگ به ساقه و طول پانیکول در سطح احتمال پنج درصد و برای مابقی صفات در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. همچنین تیمارهای مختلف نیتروژن به جز در صفت های نسبت برگ به ساقه، طول پانیکول و ارتفاع بوته تاثیر معنی دار بر صفات مورد مطالعه داشت. اثر متقابل تنش های شوری و نیتروژن بر وزن هزار دانه، وزن اندام هوایی، عملکرد دانه و شاخص برداشت در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود و بر نسبت برگ به ساقه، طول پانیکول و ارتفاع بوته تاثیر معنی داری نداشت. بیشترین عملکرد ارزن به مقدار 76/3 تن در هکتار در S1N1 و کمترین عملکرد به مقدار 53/2 تن در تیمار S4N1 اتفاق افتاد.