ویژگی های روان سنجی مقیاس تفکر دوقطبی اختلالات خوردن

مقدمه:

 مقیاس تفکر دوقطبی اختلالات خوردن، ابزار خودگزارشی کوتاهی است که برای ارزیابی وجود سبک شناختی نامنعطف سیاه یا سفید استفاده می شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس تفکر دوقطبی اختلالات خوردن در ایران بوده است.

بدین منظور، نمونه ای متشکل از 362 نفر از زنان دچار مشکلات تغذیه ای مراجعه کننده به خانه های سلامت، کلینیک های تغذیه و انستیتوهای زیبایی شهر شیراز (1399-1398) به روش نمونه گیری در دسترس و با استفاده از آزمون نگرش های خوردن انتخاب شدند. در این مطالعه ی توصیفی مقطعی، شرکت کنندگان به نسخه ی فارسی مقیاس تفکر دوقطبی اختلالات خوردن و پرسش نامه ی کمال گرایی مثبت و منفی پاسخ دادند.  برای بررسی روایی مقیاس از تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی و روایی همگرا و واگرا و برای تعیین پایایی پرسش نامه از روش همسانی درونی (آلفای کرونباخ) استفاده شد.

نتایج تحلیل عاملی از ساختار دوعاملی مقیاس اصلی حمایت کرد و شاخص های برازش حاکی از برازش خوب مدل بود. روایی همگرا و واگرای مقیاس نیز مطلوب بود .ضرایب آلفای کرونباخ نیز در دامنه ی 74/0 تا 88/0 بود که گویای پایایی مطلوب نسخه ی فارسی مقیاس تفکر دوقطبی اختلالات خوردن به روش همسانی درونی است.

نتایج این پژوهش نشان داد که نسخه ی فارسی مقیاس تفکر دوقطبی اختلالات خوردن پایایی و روایی مطلوبی در جمعیت ایرانی دارد و ابزار خودسنجی مناسبی برای موقعیت های بالینی و پژوهشی است.