بررسی تمایل به مهاجرت پرستاران و ارتباط آن با سرمایه اجتماعی در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی گلستان

 پرستاران، گروه اصلی ارایه دهنده مراقبت در موسسات بهداشتی و درمانی محسوب می شوند. مهاجرت پرستاران نگران کننده است و در سال های اخیر به نقطه هشدار رسیده است. این مطالعه، با هدف تعیین تمایل به مهاجرت پرستاران و ارتباط آن با سرمایه اجتماعی در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی گلستان انجام شد.

 این مطالعه، توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی بود. جامعه آماری کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی درمانی شهرستان گرگان در سال 1401 بودند. 503 پرستار، پس از نمونه گیری به روش طبقه ای تصادفی وارد مطالعه شدند. داده ها به وسیله پرسش نامه تمایل به مهاجرت چوب بستی و پرسشنامه سرمایه اجتماعی پاتنام جمع آوری شدند. داده ها با کمک روش های آمار توصیفی و استنباطی، در نرم افزار SPSS-24  و سطح معناداری 0/05 تحلیل شد.

 نمره کلی پرسشنامه تمایل به مهاجرت در سطحی نسبتا بالاتر از حد متوسط بود. بیشترین تاثیرگذاری بر تمایل به مهاجرت از دیدگاه پرستاران بترتیب مربوط به ابعاد عوامل کششی یا جاذبه مبدا، عوامل رانشی یا دافعه مبدا، عوامل کششی یا جاذبه مقصد و در آخر مربوط به بعد تمایل به مهاجرت بود. نمره کلی سرمایه اجتماعی در حد متوسط بود. نمره کلی تمایل به مهاجرت و تمامی ابعاد آن ارتباط معکوس و معناداری با نمره کلی سرمایه اجتماعی و ابعاد آن داشتند، به طوری که، هرچه سرمایه اجتماعی و همچنین ابعاد آن کاهش می یابد، تمایل به مهاجرت و ابعاد آن افزایش خواهد یافت.

 با کاهش میزان سرمایه اجتماعی در پرستاران، تمایل به مهاجرت در آنها افزایش خواهد یافت. بدین ترتیب، میتوان با افزایش اعتماد اجتماعی، نهادی از طریق عملکرد مناسب و برطرف کردن مسایل ساختاری (نظیر بیکاری، مفاسد مالی و اقتصادی و غیره)، تمایل به مهاجرت خارج از کشور را کاهش داد.