بررسی نقش میانجیگری عوامل موثر بر رفتار (ریسک پذیری، اعتماد به نفس و تفکر استراتژیک) در رابطه بین هوش هیجانی و کیفیت قضاوت و تصمیم گیری سرمایه گذاران

هدف پژوهش حاضر تبیین عوامل موثر بر رفتار (ریسک پذیری، اعتماد به نفس و تفکر استراتژیک) بر رابطه بین هوش هیجانی و کیفیت قضاوت و تصمیم گیری سرمایه گذاری می باشد. روش پژوهش از نظر هدف، تحلیلی همبستگی و از نظر فرایند پژوهش کمی و کاربردی است. جامعه آماری شامل افراد دارای کد بورسی است که توسط نرم افزار حجم نمونه 366 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین شد. به منظور سنجش متغیرها از پرسشنامه های استاندارد مربوطه استفاده شده است. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار 4/SMART PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان دارد، هوش هیجانی بر ویژگی های شخصیتی اعتماد به نفس، ریسک پذیری، تفکر استراتژیک و کیفیت قضاوت و تصمیم گیری تاثیر مثبت و معنادار دارد و تفکر استراتژیک نقش میانجی گری جزیی بر رابطه متغیر مستقل هوش هیجانی و متغیر وابسته کیفیت قضاوت و تصمیم گیری دارد اما متغیرهای اعتماد به نفس و ریسک پذیری میانجی نیستند. پیشنهاد می گردد سرمایه گذاران با تقویت هوش هیجانی و تفکر استراتژیک، با اشتباهات روانی سرمایه گذاری مبارزه کرده و موجب بهبود بازده سرمایه گذاری های خود گردند.